Ze druist tegen de stroom in met haar aanpak. Debby van der Horst merkte dat de buurtsportactiviteiten van de gemeente Tilburg, alleen jongens bereikten. Sindsdien richt ze haar pijlen op activiteiten voor meiden. ‘Als ik ze meeneem naar buiten of meng met de jongens, raak ik ze kwijt.’
‘Met de ‘iedereen welkom’-mentaliteit bereikten we misschien één meisje op een groep van 28 jongens. Mijn mannelijke collega’s zeiden dan: ‘De meiden kunnen toch ook komen als ze willen.’’ Maar Debby vond dat een te passieve houding en wilde beter snappen waarom de meisjes afhaakten.
Ze zag dat meiden vaker wegbleven als er buiten gesport werd. ‘Dat bleek met van alles te maken te hebben. Meiden op de middelbare school zijn zich bewust van de verandering van hun lichaam, ze kennen schaamte. Buiten voelen ze zich bekeken en worden ze constant afgeleid door de jongens die zitten te kijken. Voor moslimmeiden geldt dat ze alleen hun hoofddoek willen afdoen als ze met andere meiden zijn, in een ommuurde ruimte.’
Sportcoach, sociaal werker en pedagoog in één
Inmiddels staat Debby wekelijks voor 65 meisjes, verdeeld over vier groepen. Een belangrijk element in haar activiteiten is dat de meisjes hun eigen regels opstellen. ‘Zoals: mag je telefoon de zaal in? Een mooie regel van m’n groep laatst vond ik: ‘Je bent wie je bent.’ Het woord ‘respect’ kennen ze, dat horen ze overal. Maar wat betekent dat dan? Daar praatten we over en de meiden kwamen hier op uit.’ Debby vervolgt: ‘Ik wil dat de meiden eigenaar zijn van hun les.
Debby noemt zichzelf lachend sportcoach, sociaal werker en pedagoog in één. ‘Zo bespreken we zaken die iedereen kunnen overkomen. Hoe ga je ermee om?’ Jongerenwerk is altijd aanwezig in Debby’s les, om de ontwikkeling van de meisjes te volgen en dit soort gesprekken te begeleiden. Het resultaat is dat de meisjes groeien, zelfvertrouwen en sociale vaardigheden ontwikkelen.
Rolmodellen creëren
Debby straalt van trots als ze over meisjes praat die zelf sportactiviteiten zijn gaan organiseren. Op de vraag wat haar dromen zijn, antwoordt ze volmondig: ‘Zoveel mogelijk vrouwelijke coaches, rolmodellen en groepen creëren.’
Ze vertelt over twee jonge Marokkaanse vrouwen van 20 en 21 jaar oud, die iedere donderdag zaalvoetbal mogelijk maken voor meiden onder de naam ‘Ballas Ladies Gym’. Zodra de zaaldeur in het slot valt, gaan de hoofddoeken af. De les is zo populair – zelfs onder meisjes uit omliggende dorpen – dat er een wachtlijst is. ‘Dat is toch zó tof.’
Meld je HIER aan voor het event #zijspeeltmee op 6 februari!
Het hele verhaal lezen? Je vindt het hier op de website van Vice Versa.